لینک خبر در حافظه موقت کپی شد.
اینکه علی اوجی تهیه کننده این فیلم است نیز نشانه دیگری برای کارشناسان است که با یک اثر جدی مواجه نیستیم. تقریباً هیچ اثری با تهیه کنندگی اوجی در این سال‌ها تولید نشده که از کیفیت قابل توجهی برخوردار باشد و در گیشه موفقیت عظیمی به دست آورد یا دست کم منتقدین بر سر ارزش‌های هنری‌اش توافق داشته باشند اما مدیری ظاهراً ترجیح می‌دهد به هر قیمت ممکن با همان تیم سال‌های اخیرش کار کند؛ همکاری که در سریال پدر گواردیولا نیز اتفاق افتاده و...
فیلمبرداری فیلم تازه مهران مدیری در حالی به پایان رسید که با توجه به تجربه پیشین کارگردانی او در سینما، امید چندانی نسبت به این اثر نمی‌رود اما آیا واقعاً مدیری با همان داشته‌های پیشینش دست به قماری تازه زده و اعتبارش را روی میز گذاشته یا برخلاف برآوردهای اولیه، او حرفی تازه برای گفتن دارد و با اثری آبرومند طرف خواهیم بود؟
«ساعت 6 صبح» دومین فیلم بلند سینمایی مهران مدیری در مقام کارگردان، پس از فیلم «ساعت 5 عصر» است. مدیری در اولین فیلمش با وجود کمپین تبلیغاتی گسترده و حتی حرکات خبرساز نظیر سیگار کشیدن در نشست خبری فیلمش نتوانست موفق شود. در حالی که انتظار می‌رفت دست کم نام مهران مدیری منجر به افزایش فروش فیلم شود، حتی این مسئله نیز باعث فروش فیلم اول او نشد و در عین حال اغلب منتقدین نیز روی خوش به این اثر نشان ندادند و او در هر دو جبهه بود. از قضا مهران مدیری نفروختن فیلمش را به گردن منتقدینی انداخت که فیلم را نقد کرده بودند؛ توجیهی که قابل پذیرش نیست، چرا که در دهه‌های اخیر منتقدین به صورت گروهی شماری از فیلم‌ها را هدف قرار داده‌اند که از قضا اغلب آنها فروخته‌اند!
فیلم تازه مهران مدیری نیز مضمونی اجتماعی دارد که مسعود سلامی فیلمبرداری‌اش کرده و خود مدیری به همراه سمیرا حسن‌پور، مهرداد صدیقیان، مونا فرجاد، تینو صالحی، سعید زارعی، خیام وقار کاشانی بازی کرده‌اند. این ترکیب که به عنوان ترکیب برنده در سینمای ایران شناخته می‌شود، یکی از نشانه‌هایی است که بر اساس آن، برآوردهایی مبنی بر عدم موفقیت فیلم تازه مهران مدیری شکل گرفته است. مشخص نیست خود مهران مدیری دوست ندارد با بازیگران تواناتر همکاری کند یا این بازیگران در پروژه‌ها با او همکاری نمی‌کنند اما در اصل ماجرا تفاوتی نمی‌کند و کستینگ ضعیف ضربه اول را به او زده است.
نوشتن فیلمنامه توسط مهران مدیری نیز اشتباه دیگری است که او بر آن اصرار ورزیده است. واقعیت آن است که بخشی از موفقیت مدیری در کمدی‌های 90 شبی‌اش محصول همکاری به فیلمنامه نویس‌هایی چون برادران قاسم خانی و خشایار الوند بود و از قضا وقتی این همکاری ضعیف شد، افت کیفیت آثار مدیری مشهود شد. مدیری حتی فیلمنامه‌ای داشت، باید به اهلش می‌سپرد تا به آن فرمی قابل قبول بدهند و انسجام روایی لازم را به دست بیاورند. وقتی سینماگرانی چون هیچکاک فیلمنامه نویس داشتند، مشخص نیست چرا در ایران بسیاری از کارگردان‌ها از این مسئله پرهیز می‌کنند و از این ناحیه آسیب جدی می‌بینند.
اینکه علی اوجی تهیه کننده این فیلم است نیز نشانه دیگری برای کارشناسان است که با یک اثر جدی مواجه نیستیم. تقریباً هیچ اثری با تهیه کنندگی اوجی در این سال‌ها تولید نشده که از کیفیت قابل توجهی برخوردار باشد و در گیشه موفقیت عظیمی به دست آورد یا دست کم منتقدین بر سر ارزش‌های هنری‌اش توافق داشته باشند اما مدیری ظاهراً ترجیح می‌دهد به هر قیمت ممکن با همان تیم سال‌های اخیرش کار کند؛ همکاری که در سریال پدر گواردیولا به کارگردانی سعید نعمت الله نیز اتفاق افتاده و از تریلر این سریال نیز می‌توان فهمید در معرض چه کیفیتی هستیم.
مدیری باید در نظر داشته باشد، چهره‌هایی چون او نزد طرفدارانش یک کارت بلانش مادام العمر ندارند و اگر فیلم تازه‌اش فیلم ضعیفی باشد، اکرانش یک قمار با باقیمانده اعتبار مردی است که روزگاری با کمدی‌هایش خیابان‌ها را خلوت می‌کرد. بنابراین اگر این اثر قابل دفاع نباشد، بهتر است حتی مانع از اکران فیلم تازه‌اش شود، کما اینکه حتی استنلی کوبریک در پی نابودی نگاتیو برخی آثار اولیه‌اش بود تا اعتبارش را حفظ کند.