لینک خبر در حافظه موقت کپی شد.
توپ طلا بالاترين جايزه فردي در دنياي فوتبال است که برخي از بزرگ‌ترين بازيکنان اين رشته به آن دست يافته اند. اين افتخار تاکنون نصيب بزرگاني مانند آلفردو دي استفانو، يوهان کرايف، رونالدو نازاريو و زين الدين زيدان شده که نقش زيادي در زيباتر شدن فوتبال داشته اند.
برندگان توپ طلا برخي از بهترين فوتباليست‌هاي تاريخ بودند که در بزرگ‌ترين تيم‌هاي اروپايي بازي کردند.
انتقال کريستيانو رونالدو به رئال مادريد مهم‌ترين اتفاق دوران حرفه‌اي ستاره پرتغالي بود. مهاجم پرتغالي در دوران حضورش در مادريد ۴ بار برنده توپ طلا شد. با اين حال، نمي‌توان درباره انتقال او به يوونتوس در سال ۲۰۱۸ همين صحبت‌ها را مطرح کرد.
با توجه به اين نکته در اين گزارش نگاهي مي‌اندازيم به ۵ برنده توپ طلا که تصميمات اشتباهي در نقل و انتقالات گرفتند.
۱- کاکا - رئال مادريد
شيوه بازي برزيلي کاکا نتوانست با شيوه بازي دفاعي و ضد حمله‌اي ژوزه مورينيو سازگار شود.
شوچنکو و کاکا ۲ بازيکني بودند که از توانايي فوق العاده‌اي برخوردار بودند که هنگام در اختيار داشتن توپ آن را نشان مي‌دادند. مورينيو در رئال مادريد بيشتر تمرکزش را روي مسائل دفاعي گذاشت و به همين دليل نتوانست آنچنان که بايد از توانايي‌هاي کاکا بهره ببرد. کاکا در دوران حضور ۶ ساله خود در آث ميلان، بهترين بازي‌هاي خود را به نمايش گذاشت. هافبک برزيلي در اواخر دهه ۲۰۰۰ دوران اوجش را سپري مي‌کرد و در سال ۲۰۰۷-۲۰۰۶ روسونري را به قهرماني ليگ قهرمانان رساند و در پايان سال جايزه توپ طلا را از آن خود کرد.
کاکا بهترين گلزن آث ميلان در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ ليگ قهرمانان بود. او همچنين قهرماني سري A، سوپرجام ايتاليا، جام جهاني باشگاه‌هاي جهان و سوپرکاپ اروپا را در ميلان تجربه کرد.
با اين حال اين بازيکن ۳۹ ساله در پايتخت اسپانيا ناکام ماند. کاکا بيشتر دوران حرفه‌اي خود در رئال مادريد را با مصدوميت گذراند و تنها آمار ۱۲۰ بازي در بيش از ۴ سال حضور در اين باشگاه ثبت کرد. با نگاهي به گذشته مي‌توان به راحتي به اين نکته پي برد که ادامه کار در ميلان براي کاکا بهتر بود، زيرا شيوه بازي روسونري بسيار بيشتر از روش دفاعي مورينيو براي او مناسب بود.
۲- کريستيانو رونالدو - يوونتوس
کريستيانو رونالدو ستاره بزرگ پرتغالي وقتي پس از ۹ سال تصميم به جدايي از رئال مادريد گرفت، دنياي فوتبال را شوکه کرد.
يوونتوس در تابستان سال ۲۰۱۸ امضاي قرارداد با رونالدو را اعلام کرد. رونالدو در نخستين فصل حضورش در اين باشگاه آمار ۲۸ گل و ۱۱ پاس گل در ۴۳ بازي را به ثبت رساند. او فصل بعد آمار خود را بهتر کرد و در ۴۶ بازي ۳۷ بار دروازه حريفان را باز کرد. رونالدو بيش از ۱۰۰ گل براي يوونتوس در ۳ سال حضورش در اين باشگاه به ثمر رساند. به اين ترتيب او نخستين بازيکني است که بيش از ۵۰ گل در ۳ ليگ برتر اروپا يعني سري A، لاليگا و ليگ برتر به ثمر رسانده است.
انتقال ديگر برندگان توپ طلا که در اين گزارش به آن‌ها مي‌پردازيم، نتيجه مثبتي نداشت يا بازيکنان از فرم خوب خود خارج شدند، اما درخشش رونالدو تحت تاثير عملکرد ضعيف هم تيمي‌هاي او ديده نشد و رونالدو علاوه بر اين که ديگر نتوانست توپ طلا را به دست بياورد، پس از جدايي از رئال مادريد در کسب مجدد قهرماني ليگ قهرمانان اروپا ناکام بود.
۳- آندره شوچنکو - چلسي
آندره شوچنکو يکي از خطرناک‌ترين مهاجماني است که مستطيل سبز تاکنون به خود ديده است. شوچنکو در دوران حضورش در ميلان توانست جام قهرماني ليگ قهرمانان اروپا و جايزه توپ طلاي سال ۲۰۰۴ را به دست آورد.
شوچنکو بهترين گلزن تاريخ اوکراين است و همچنين در ۳ دوره ليگ قهرمانان آقاي گل شد. مهاجم گلزن روسونري در تابستان سال ۲۰۰۶ در ميان انتظارات زياد به چلسي پيوست.
شوچنکو بازيکن مورد علاقه رومن آبراموويچ بود که با محبوبيت زيادي به استمفورد بريج رسيد، اما همه چيز طبق برنامه پيش نرفت. دوران حضور او در ليگ برتر تنها ۳ سال به طول انجاميد که يکي از آن سال‌ها به صورت قرضي در آث ميلان سپري شد.
سبک بازي چلسي با شوچنکو مطابقت نداشت و او هرگز با خواسته‌هاي فوتبال انگليس سازگار نشد. شوچنکو در ۷۷ بازي براي آبي‌ها ۲۲ گل به ثمر رساند. درمقابل شوچنکو در ۳۲۲ بازي براي ميلان به طور مستقيم در ۲۲۰ گل (۱۷۵ گل و ۴۵ پاس گل) نقش داشت.
۴- رونالدينيو - آث ميلان
رونالدينيو نام خود را براي هميشه در تاريخ بارسلونا ثبت کرد، اما پس از انتقال به آث ميلان ديگر نتوانست مانند قبل بدرخشد.
يکي از عوامل اصلي افت رونالدينيو در ايتاليا، شيوه زندگي او همراه با چندين مشکل تناسب اندام و مصدوميت بود. پيش از آن استعداد و توانايي‌هاي فوق العاده رونالدينيو او را به يکي از بزرگ‌ترين بازيکنان تاريخ تبديل کرده بود.
جروم لروي، هم تيمي سابق رونالدينيو در مصاحبه با SFR Sport گفته بود: رونالدينيو در هيچ روز هفته به هيچ عنوان تمرين نکرد. او فقط روز جمعه تمرين مي‌کرد تا براي بازي شنبه آماده شود. صبح‌ها رونالدينيو با عينک آفتابي به اتاق‌هاي ماساژ مي‌رفت تا بخوابد.
رونالدينيو در سال ۲۰۰۵ برنده جايزه توپ طلا شد و ۲ بار برنده جايزه بهترين بازيکن سال فيفا شد. با اين حال بازيکن برزيلي تنها ۳ سال در ميلان دوام آورد و ۹۵ بازي براي اين باشگاه انجام داد. کارلو آنچلوتي، سرمربي وقت ميلان در مصاحبه‌اي درباره او گفته بود: افت رونالدينيو من را شگفت زده نکرده است. وضعيت جسماني او هميشه بسيار نامطمئن بوده است. هر چند استعداد و توانايي‌هاي او هرگز زير سوال نرفته است.
۵- مايکل اوون - رئال مادريد
مايکل اوون که زماني به عنوان "پسر طلايي" فوتبال انگليس شناخته مي‌شد، در دوران حضور خود در پايتخت اسپانيا دچار افت شديدي شد.
اوون با يک گل خيره کننده مقابل آرژانتين در جام جهاني فوتبال ۱۹۹۸ در فوتبال بين المللي مطرح شد. او فرم فوق العاده خود را در باشگاه نوجواني خود ليورپول ادامه داد و در ۲۹۷ بازي ۱۵۸ گل و ۴۹ پاس گل براي قرمز‌ها به ثمر رساند.
اوون در اوايل دهه ۲۰۰۰ در اوج قرار داشت و در سال ۲۰۰۱ پس از کسب ۳ گانه با ليورپول، جايزه توپ طلا را از آن خود کرد.
اين بازيکن انگليسي در سال ۲۰۰۴ راهي رئال مادريد شد و انتظارات زيادي از او وجود داشت. با اين حال اين انتقال مطابق انتظارات به پايان نرسيد.
برنده توپ طلاي سال ۲۰۰۱ هرگز نتوانست با سختي‌هاي فوتبال اسپانيا سازگار شود و پس از تنها يک فصل حضور در مادريد راهي نيوکاسل يونايتد شد. اين مرد انگليسي در ۴۵ بازي در برنابئو تنها ۱۶ گل به ثمر رساند. به نظر مي‌رسيد که بازي در اسپانيا اعتماد به نفس اوون را کم کرده بود و او ديگر ستاره سابق نشد.