لینک خبر در حافظه موقت کپی شد.
رضا نصري نوشت: اين روزها، اسم دکتر عراقچي در رسانه‌ها و شبکه‌هاي اجتماعي بسيار به چشم مي‌خورد چرا که بسياري از مردم با علاقه - و بعضاً با نگراني - اخبار مربوط به نقش آينده ايشان در دولت جديد و پرونده هسته‌اي را به دقت پيگيري مي‌کنند.
شخصاً وقتي اسم ايشان را مي‌شنوم ناخودآگاه ياد سلسله جلسات استماع کنگره پس از انعقاد برجام - به ويژه جلسه مربوط به بررسي قطعنامه ۲۲۳۱ و برنامه موشکي - مي‌افتم که در آن سناتورها، کارشناسان و مقامات دولت اوباما بر سر آنچه تيم مذاکره‌کننده ايران - با ابتکار خاص دکتر عراقچي - بر سرشان آورده بود به جان هم افتاده بودند!
در اين جلسات - آنطور که در بايگاني کنگره ثبت شده- اغلب سناتورها اذعان مي‌کردند که قطعنامهٔ جديد شوراي امنيت (۲۲۳۱) به نحوي تنظيم شده که برنامه موشکي ايران از ضرب ممنوعيت بين‌المللي خارج شده و به دولت وقت ايراد مي‌گرفتند چرا در روند مذاکرات تن به چنين عباراتي در متن داده است؟
در آن جلسه، سناتور باب کورکر - رئيس کميتهٔ روابط خارجه مجلس سِنا - در انتقاد از ضعف مذاکره‌کنندگان دولتِ اوباما در برابر همتايان ايراني اينگونه اظهار داشت که: «به نظر مي‌رسد [از اين پس] ايران مي‌تواند بدون واهمه از برخوردِ شوراي امنيت سازمان ملل محدوديت‌ها را به چالش بکشد».
در آن نشست - که با حضور استفان مال (هماهنگ کننده وزارت خارجه آمريکا در اجراي برجام)، توماس کانتريمن (مدير اداره امنيت بين‌الملل و منع گسترش تسليحات وزارت خارجه) و آدام زوبين (معاون وزارت خزانه داري آمريکا) برگزار شد - دو تن از نمايندگانِ حقوقدان جمهوريخواه بخاطر تغييرات اِعمال شده از متن قطعنامهٔ ۱۹۲۹ به قطعنامهٔ ۲۲۳۱ - که آقاي عراقچي در ايجاد آن نقش عمده‌اي ايفا کرده بود - بر سر اعضاي دولت اوباما فرياد مي‌زدند که:
«اين تغييرات اتفاقي نيست»! وزير امور خارجه ايران مدعي شده هفت ماه بر سر تک‌تک اين واژگان مذاکره کرده است! چرا دولت اوباما - عليرغم اينکه به خوبي از تاثير حقوقي اين تغييرات آگاه بوده - نتوانسته در برابر مذاکره‌کنندگان ايران مقاومت کند و در موضوعِ موشک‌ها تسليم ايران شده است؟
پاسخ توماس کانتريمن در برابر اين پرسش‌ها و سرزنش‌هاي تند اين دو نماينده اين بود که «من در مذاکرات حضور نداشتم و نمي‌توانم در اين مورد پاسخگو باشم»!
استفان مال نيز با اشاره به اينکه نقشي در مذاکرات نداشته، تلاش کرد تا اين تغييرات را کم‌اهميت جلوه دهد که البته باز با واکنش تندتر نمايندگان - که اين «تعديل متن» را به مثابهٔ تبديل شدن ايران به يک قدرت موشکي مي‌دانستند - روبرو شد.
هرکس اين جلسات و استيصال مقامات آمريکايي را ديده باشد - يا شکست‌هاي پي در پي دو دولت آمريکا در شوراي امنيت بر سر برنامه موشکي را به ياد داشته باشد - نمي‌تواند نسبت به بداخلاقي‌ها، بي انصافي‌ها، تهمت‌ها و توهين‌هايي که در نشست‌هاي مجلس ايران خودمان و بعضاً رسانه ملي و تريبون‌هاي کشور نسبت به دکتر عراقچي - که مبتکر بسياري از اين دستاوردها بود - روا شد بي تفاوت بماند.
حقيقت اين است که دکتر عراقچي - با تواضع و بي حاشيه - خدمات شايسته‌اي به کشور و امنيت مردم در کارنامه خود به ثبت دارد و چه حيف که در اين سال‌ها تلاش شد اين دستاوردها سانسور شده و از چشم مردم پنهان بماند.