در بخشی از این مصاحبه آمده است:
سوال: یکی از بحثها و شبهاتی که همواره طی سالیان اخیر در خصوص فعالیتهای هستهای مطرح بوده، این است که جمهوری اسلامی چه اصراری بر انجام غنیسازی در داخل خاک کشور دارد که مبنای همه فشارهای خارجی و ارسال پرونده به شورای امنیت و قرار گرفتن ذیل فصل هفتم منشور باشد و سپس لازم شود انرژی و هزینههای بسیار گزافی مصروف خروج کشور از فصل هفتم و عادیسازی پرونده گردد، چرا نظام به این جمعبندی رسیده بود که هزینه غنیسازی در خاک کشور باید پرداخت شود؟
صالحی: باید توجه باشید که پرونده هستهای ما یک پرونده ساختگی است نه ماهوی. قدرتهای بزرگ به دنبال چیز دیگری هستند و میخواهند حواس ما را به جانب دیگری معطوف کنند. اساس دشمنی طرف مقابل با ما بحث هستهای نیست بلکه نظام جمهوری اسلامی است. این را باید آشکار و عریان گفت.
اما آنها نمیتوانند اعتراف کنند زیرا در تضاد با شعارهای آزادی و دموکراسی و حق تعیین سرنوشت قرار دارد. حالا چطور میتوانند بگویند جمهوری اسلامی پدیده خوبی نیست؟ چرا خوب نیست؟ مگر ما رفتار دموکراتیک نداریم؟ مگر در منطقه ما چند کشور هستند که مسئولینشان بر اساس انتخابات منظم و دورهای تعیین میشوند؟ کدام یک از کشورهای اطراف ما اینگونه هستند؟
یادم میآید زمانی که نماینده ایران در آژانس بینالمللی اتمی بودم، یکبار آقای محمدالبرادعی به من میگفت: خوش به حال شما که در کشورتان حداقل هر چهار سال یک بار انتخابات ریاستجمهوری دارید. در حالی که در کشور ما(مصر) حسنی مبارک بیست و چند سال است که قدرت را در دست دارد و تازه دارد پسرش را برای جانشینی خود آماده میکند.
این اظهار نظر یک فرد فهیم و نخبه است که میگوید بروید خدا رو شکر کنید و این یک نعمت الهی است برای شما.
باید خدا را شاکر باشیم که بهانه آنها فعالیتهای هستهای ماست. زیرا ممکن بود بهانه دیگری بگیرند که هیچ وقت نتوانیم بر سر آن به نتیجه برسیم.