جعفر یوسفی - خبرنگار روزنامه خراسان
جلساتی میان مسئولین فرهنگی وجود داشت که در آن هماهنگی فکری صورت میگرفت و نمایندگان دستگاههایی که مستقیم یا غیرمستقیم کار فرهنگی میکردند مشارکت داشتند از جمله آقای قالیباف، خاموشی، ضرغامی، مخبر و ...
آنجا مطرح کردم آقای شجریان شخصیت محبوبی است و مردم به صدای ایشان علاقه دارند و به ایشان سلطان آواز ایران لقب دادهاند. اینکه کار ایشان را ممنوع کردهاند، پای حاکمیت میگذارند. معنایش این است عدهای از علاقهمندان وی نسبت به کل حاکمیت مسئلهدار شوند، چرا باید این کار را بکنیم؟
گفتند ایشان در بیبیسی حرفهایی زده است. گفتیم بلاخره بیش از اینکه الان فاصله گرفته، ایشان را به سمت دیگری هل ندهید. اگر با ایشان صحبت کنیم و مصاحبه کند و بگوید که من با نظام مسئلهای ندارم، آیا اشکال دارد به کنسرت ایشان مجوز بدهیم؟ نهایتا جز شخص آقای ضرغامی بقیه موافقت کردند.
آقای ضرغامی بهطور جدی مخالفت داشت. من براساس نظر موافق دوستان، با رییس خانه موسیقی صحبت کردم و او مصاحبهای با آقای شجریان انجام داد، خود من مصاحبه را ویرایش کردم، روزنامه ایران هم آن را چاپ کرد؛ اما بلاخره با برگزاری کنسرت ایشان موافقت نشد