حوا، دختر دانشجوی افغانستانی برای گذراندن وقتش و مشغول نگه داشتن ذهنش، کنار پنجره خانه‌اش می‌نشیند و کتاب می‌خواند. به گزارش فرارو، مانند صدها هزار دختر و زن جوان افغان، این دانشجوی ۲۰ساله ادبیات روسی از زمانی که طالبان قدرت را در اواسط ماه اوت به دست گرفته است اجازه بازگشت به کلاس‌های درس و دانشگاه را نداشته است. وی مانند بسیاری از همسالانش، آمیزه‌ای از ناامیدی و خشم را احساس می‌کند که آرزوهایش برای تحصیل و کار را از بین می‌برد. حوا می‌گوید ما به دنیا نیامده‌ایم که در خانه بنشینیم. اگر ما بتوانیم فرزندانمان را پرورش دهیم می‌توانیم خانواده‌ای خوب داشته باشیم، اما در این شرایط من رویاهایم را محقق نمی‌بینم. حوا گفت: وقتی به دانشگاه برویم و شغل داشته باشیم می‌توانیم زندگی خود و خانواده را تامین کنیم، حالا هیچ کاری از دست ما برنمی آید، زیرا آن‌ها (طالبان) می‌گویند که هرچه در ۲۰ سال گذشته درس خوانده‌ایم، فایده‌ای ندارد. سحر دختر ۱۷ساله افغان نیز در خانه گیر کرده است، او می‌خواست مهندس شود، اما حالا باید در خانه بماند. وی می‌گوید: سعی می‌کنیم درس خواندن را در خانه ادامه دهم، اما با این وجود، محیط مدرسه، کلاس، دیدن دوستان و معلمان قابل مقایسه با حضور در خانه نیست. وی افزود: خیلی دوست دارم به کلاسم برگردم، درس‌هایم را از سر بگیرم و با همکلاسی‌ها و معلمانم باشم. وقتی خواهر و برادر کوچکتر سحر به خانه برمی‌گردند او در انجام تکالیف به آن‌ها کمک می‌کند.