افتتاحیه جشنواره در مشهد، با فیلم دفاع مقدسی و عاشقانه «موقعیت مهدی» اثر هادی حجازی‌فر رقم خورد که چند ماجرا را به صورت اپیزودهای مرتبط، درباره شهید مهدی باکری روایت می‌کند. فیلم دوم نیز «ضد» درام جاسوسی به کارگردانی امیرعباس ربیعی بود که از زاویه دید اعضای سازمان منافقین، وقایع منتهی به انفجار تروریستی هفتم تیر را روایت می‌کند. در ادامه درباره این دو فیلم می‌خوانید.
با توجه به سطح معمولی که از جشنواره و سینمای ایران می‌شناسیم، فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» فیلمی چشمگیر است. اثری خوش‌ریتم که احتمالا یکی از بهترین‌های این دوره از جشنواره فیلم فجر به حساب می‌آید. فیلم اول هادی حجازی‌فر، در عین حال که نخستین تجربه کارگردانی اوست، اثری پخته است که اصلا به یک فیلم اول شبیه نیست. «موقعیت مهدی» زبانی تصویری دارد و در بعضی فصول، شاعرانه و بسیار لطیف از آب درآمده است؛ اتفاقی غافلگیرکننده برای یک فیلم جنگی. بازی‌های فیلم در حالی یکدست و روان است که فیلم گزیده‌ای از سریال تلویزیونی «عاشورا»است که حدود یک سال در مرحله فیلم برداری بوده و از این نظر، یکدستی بازی‌ها شگفت‌انگیز است. هادی حجازی‌فر در این فیلم، از حضور وحید برادرش برای بازی در نقش شهید حمید باکری استفاده کرده که به شکلی جالب توجه، با نقش تناسب دارد. شهرام خلج نیز در «موقعیت مهدی»  یک بار دیگر ثابت کرده که چقدر در چهره‌پردازی شخصیت‌های واقعی چیره‌دست و بی‌رقیب است.
«ضد» بر خلاف «لباس شخصی» اثر اول این کارگردان، فیلم خوبی نیست. این فیلم اگرچه فیلم نامه خوبی دارد که با پیچش‌های جالب توجه دراماتیک و روایتی جسورانه، همراه است، اما در اجرای فصول عاشقانه آن، ضعف‌هایی به چشم می‌خورد. کارگردانی هرچند در بخش‌های جاسوسی، تروتمیز از آب درآمده، اما   زمانی که رابطه میان زن و مرد اصلی قصه را روایت می‌کند، ضعیف است و در پایان‌بندی، تنه‌به‌تنه فاجعه می‌زند. بازی لیلا زارع ضعیف است، ولی در مقابل مهدی نصرتی که با فیلم «لباس شخصی» برای علاقه مندان سینما شناخته شد و در «ضد» ایفاگر نقشی کاملا متفاوت بوده، نقش‌آفرینی خوبی در فیلم دوم امیرعباس ربیعی دارد. فیلم سینمایی «ضد» در عین حال، در نمایش جاسوس‌ها نوعی جسارت دارد که پیش از این کمتر در آثار نهادهای انقلابی دیده شده بود.
نویسنده : مصطفی قاسمیان