بخشي از اين مصاحبه در ادامه آمده است:
سوال: چرا سيستم اقتصادي ما هنوز بعد از گذشت ۴۰ سال نتوانسته است به خوبي در قبال موضوعات کلاني همچون اقتصاد بدون نفت، خصوصيسازي و... تکليف خودش را معلوم کند؟ چرا در هر دولت بايد نوساناتي در اين موضوعات داشته باشيم؟
توکلي: يکي از مهمترين مشکلات ما وفادار نبودن به دادههاي علمي روز است. مثلا در علم اقتصاد و برنامهريزي قواعدي پيشبيني شده است که دولتهاي ما به آنها پايبند نيستند و رها ميکنند. در موارد زيادي خودم شاهد بودم موضوعاتي تصويب و تصميمگيري شده است که با هيچ قاعده علمي و عقلي همخواني نداشته و اين مقوله تقريبا در همه مجالس و دولتها مشترک است. مثلا آقاي احمدينژاد وقتي طرح يارانهها را به مجلس آورد اتفاقات عجيبي رخ داد. از جمله اينکه گفتند به ازاي هر نفر ۴۰/۵۰۰ تومان يارانه بدهيم. من گفتم آقايان و خانمها اين حرفي که من دارم ميزنم علم اقتصاد نيست؛ بلکه چهار عمل اصلي است. شما جمع مبالغ به دست آمده از افزايش قيمتهاي حامل انرژي را به دست بياوريد، تعداد دقيق جمعيت را هم درنظر بگيريد. سپس اولي را بخش بر دومي کنيد؛ مبلغي که به دست ميآيد ۱۸۵۰۰ است حالا از کجا به مبلغ ۴۰۵۰۰ تومان رسيديد؟ اين يک امر ساده و درد همگاني بود که ربطي به اين مجلس و آن مجلس ندارد.