لینک خبر در حافظه موقت کپی شد.
به نقل از مدیکال اکسپرس، ویروسی که امروزه باعث کووید-۱۹ می‌شود، همان ویروسی نیست که برای اولین بار در دسامبر ۲۰۱۹ ظهور پیدا کرد. بسیاری از انواع موجود در حال حاضر تا حدی در برابر برخی از درمان‌های مبتنی بر آنتی بادی که بر اساس ویروس اصلی ایجاد شده‌اند، مقاوم هستند و با ادامه همه گیری، انواع بیشتری به ناچار به وجود می‌آیند و مشکل مقاومت فقط افزایش می‌یابد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس آنتی بادی را شناسایی کرده‌اند که در دوز‌های پایین در برابر طیف وسیعی از انواع ویروس بسیار محافظ است. علاوه بر این آنتی بادی به قسمتی از ویروس متصل می‌شود که در انواع مختلف تفاوت کمی دارد، به این معنی که بعید است در این نقطه مقاومت ایجاد شود. این یافته‌ها که در مجله Immunity به صورت آنلاین در دسترس است، می‌تواند گامی در جهت ایجاد درمان‌های جدید مبتنی بر آنتی بادی باشد که با جهش ویروس، قدرت خود را از دست می‌دهند.
مایکل اس دایموند، نویسنده ارشد این مطالعه و پروفسور پزشکی، می‌گوید: آنتی بادی‌های فعلی ممکن است علیه برخی از انواع مختلف کار کنند. ویروس به احتمال زیاد در طول زمان و فضا تکامل خود را ادامه می‌دهد. داشتن آنتی بادی‌های موثر و خنثی کننده‌ای که به صورت جداگانه کار می‌کنند و می‌توانند با هم ترکیب شوند تا ترکیب جدیدی ایجاد شود، احتمالا از مقاومت جلوگیری می‌کند.
سارس-کوو-۲، ویروسی که باعث کووید-۱۹ می‌شود، از پروتئینی به نام سنبله برای چسبیدن و حمله به سلول‌های دستگاه تنفسی بدن استفاده می‌کند. آنتی بادی‌هایی که مانع چسبیدن سنبله به سلول‌ها می‌شوند، ویروس را خنثی کرده و از بیماری جلوگیری می‌کنند. بسیاری از انواع جهش‌ها را در ژن‌های سنبله خود ایجاد کرده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد از برخی از آنتی بادی‌های تولید شده علیه سویه اصلی فرار کنند که اثر درمان‌های مبتنی بر آنتی بادی را تضعیف می‌کند.
برای یافتن آنتی بادی‌های خنثی کننده که در برابر طیف گسترده‌ای از انواع مختلف عمل می‌کنند، محققان با ایمن سازی موش‌ها با بخش مهمی از پروتئین سنبله موسوم به حوزه اتصال گیرنده شروع کردند. سپس آن‌ها سلول‌های تولید کننده آنتی بادی را استخراج کرده و ۴۳ آنتی بادی را از آن‌ها بدست آوردند که حوزه اتصال گیرنده را تشخیص می‌دهند.
محققان ۴۳ آنتی بادی را با اندازه گیری میزان خوبی که آن‌ها از آلوده شدن سلول‌های موجود در یک ظرف از نوع اولیه سارس-کوو-۲ جلوگیری کردند، مورد بررسی قرار دادند، سپس نه مورد از قوی‌ترین آنتی بادی‌های خنثی کننده در موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفت تا مشخص شود آیا آن‌ها می‌توانند از حیوانات آلوده به سارس-کوو-۲ اصلی در برابر بیماری محافظت کنند. آنتی بادی‌های متعدد هر دو آزمایش را با درجات مختلف قدرت گذراندند.
محققان دو آنتی بادی را که در محافظت از موش‌ها در برابر بیماری‌ها مثرتر بودند، انتخاب و آن‌ها را در برابر انواع ویروسی آزمایش کردند. این پانل شامل ویروس‌هایی با پروتئین‌های سنبله بود که نمایانگر هر چهار نوع مورد نگرانی (آلفا، بتا، گاما و دلتا)، دو نوع مورد علاقه (کاپا و یوتا) و چندین نوع بی‌نام است که به عنوان تهدیدات احتمالی تحت نظارت هستند. یک آنتی بادی، سارس۲-۳۸، به راحتی همه انواع را خنثی کرد. علاوه بر این، نسخه انسانی سارس۲-۳۸ موش‌ها را در برابر بیماری‌های ناشی از دو نوع محافظت می‌کند: کاپا و ویروس حاوی پروتئین سنبله از نوع بتا. به گفته محققان، نوع بتا در برابر آنتی بادی‌ها بسیار مقاوم است، بنابراین ناتوانی آن در مقاومت در برابر سارس۲-۳۸ بسیار قابل توجه است.
آزمایش‌ها بیشتر نقطه دقیق پروتئین سنبله را که توسط آنتی بادی تشخیص داده شد، مشخص کرد و دو جهش در آن نقطه را شناسایی کرد که در اصل می‌تواند مانع از کارکرد آنتی بادی شود. با این حال این جهش‌ها در دنیای واقعی به ندرت پیش می‌آیند. محققان یک پایگاه داده تقریبا ۸۰۰ هزار توالی سارس-کوو-۲ را جستجو کردند و تنها در ۰.۰۴ ٪ آن‌ها جهشهای فرار یافتند.
دایموند که همچنین استاد میکروبیولوژی مولکولی و آسیب شناسی و ایمونولوژی است، می‌گوید: این آنتی بادی هم بسیار خنثی کننده است به این معنی که در غلظت‌های پایین بسیار خوب عمل می‌کند و هم به طور گسترده خنثی کننده است یعنی در برابر همه انواع مختلف کار می‌کند. این یک ترکیب غیر معمول و بسیار مطلوب برای یک آنتی بادی است. همچنین آن را به یک نقطه منحصر به فرد در پروتئین سنبله متصل می‌کند که توسط آنتی بادی‌های در حال توسعه مورد هدف قرار نمی‌گیرد. این برای درمان ترکیبی عالی است. ترکیب یک آنتی بادی با آنتی بادی دیگر که در جایی دیگر متصل می‌شود تا یک درمان ترکیبی ایجاد کند که مقاومت در برابر آن برای ویروس بسیار دشوار باشد.