روزنامه مذکور گزارش کرد، ناآرامی‌ها در دولت افغانستان در حالی به وجود آمد که طالبان ۱۵ اوت وارد حومه کابل شد و این چیزی بود که مقام‌های ارشد در پایتخت افغانستان و واشنگتن چند هفته قبلش می‌دانستند که طالبان احتمالا تلاش کند تا کابل را متصرف شود.

اما در پی سقوط جلال آباد در ۱۴ اوت به دست طالبان، این شبه‌نظامیان خیلی زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد، کابل را تصرف کردند.

مقام‌ها به واشنگتن پست گفتند، معاون‌های غنی برای صرف ناهار رفته بودند که یکی از معاون‌های ارشد رئیس جمهوری افغانستان به اشتباه برایش خبر آورد که طالبان وارد کاخ ریاست جمهوری شده و به دنبالش هستند.

یکی از مشاورهای ارشد غنی به واشنگتن پست گفت: به رئیس جمهوری افغانستان گفته شد که یا گارد ریاست جمهوری هستند یا طالبان اما اگر بماند، او را خواهند کشت.

گزارش شده که غنی پرسید می‌تواند به خانه‌اش برود تا وسایلش را جمع کند اما به او گفتند که زمانی ندارد و او به همراه همسر و معاون‌های ارشدش سوار بر هلیکوپتر به ازبکستان رفت و بعد از آنجا به امارات.

وقتی مقام‌ها از ناهار برگشتند، متوجه شدند که دفتر غنی خالی است و او رفته است.

حقیقت این بود که طالبان هرگز در آن زمان وارد کاخ ریاست جمهوری نشده بود و بر اساس توافقی قرار شد حین گفتگو درباره تشکیل دولتی موقت در حومه کابل بماند.

همچنین گزارش شد غنی از تکرار سرنوشت آخرین رئیس جمهوری افغانستان پس از به دست گرفتن کنترل این کشور به دست طالبان که به دست شبه‌نظامیان اعدام شد،‌ هراس داشت.

غنی نه متحدان آمریکایی و نه مقام‌های ارشد دولتش را از خروج ناگهانی‌اش با خبر نکرد و این باعث شد تا دولت، فروپاشد.

تنها شب قبل از فرار، غنی در یک سخنرانی تلویزیونی به افغان‌ها گفته بود که هدف اصلی‌اش اجتناب از بی‌ثباتی، خشونت و بی‌خانمانی بیشتر افغان‌هاست و برای همین از ارتش افغانستان می‌خواهد تا دوباره متحد شود.

غنی در پستی در فیسبوک همچنین از تصمیمش برای فرار از افغانستان دفاع کرد و گفت، برای اجتناب از خونریزی‌های بیشتر کشور را ترک و ادعاهای مطرح شده درباره انتقال یک چمدان پر از پول نقد را به خارج از افغانستان رد کرد.